Mumford and Sons to nie rodzinny kolektyw a czterech panów z Londynu związanych tym, że wyłonili się z cienia Laury Marling, której służyli swoim talentem przy odtwarzaniu jej muzyki na płytach i na żywo.
Bardzo dobrze, że do tego doszło, bo ich debiut to mocna, folkowa propozycja.
Zacznijmy od tego, że wszyscy panowie mają głos (dosłownie) w tym zespole. Na czele z ostrym, nadającym kształt piosenkom, wokalem Marcusa Mumforda tworzą miłą uchu harmonię wyrazistych męskich głosów. Tym lepiej brzmi to na tle banjo, akustycznych gitar, tamburynu, wiolonczeli...
Pierwsza piosenka "Sigh No More" świetnie wprowadza w nastrój albumu. Zaczyna się spokojnie, żeby przejść w szybką, napędzaną banjo melodię. Chwytliwe melodie to bardzo silna strona tego zespołu. Jednak nie delikatne i niegroźne, jak można by się spodziewać, a pełne energii i siły, a czasem, jak w już wcześniej ukazanym światu "Little Lion Man", agresywne.
Panowie umieścili ten utwór również na swoim debiucie i słusznie, bo ta piosenka jest po prostu znakomita, również w warstwie tekstowej: "but it was not your fault but mine/and it was your heart on the line/i really fucked it up this time, didn't I, my dear?". Głos Mumforda pozwala na mocne podkreślenie tych słów. Oczywiście mamy tu również te charakterystyczne harmonie wokalne. Gdyby nadawano za nie nagrody panowie bez wątpienia zostaliby ich laureatami.
Ta płyta to nie tylko dobra muzyka, ale także optymistyczna zapowiedź tego co panowie mogą stworzyć w przyszłości, jednak póki co polecam zająć się satysfakcjonującą teraźniejszością.
Poznaj i pokochaj
Ostatnio odkrylam te plyte i jestem oczarowana. Pozniej szukajac jakis informacji na ich temat natrafilam na tego bloga i widze, ze mamy podobny gust i teraz zamierzam zapoznac sie z tym czego nie znam, a co polecasz :)) milo znalezc czasem w sieci takie blogi :)
OdpowiedzUsuńDziękuję za słowa uznania :) Mam nadzieję, że przypadnie Ci do gustu coś z tego co proponuję :)
OdpowiedzUsuńSłucham ich od niedawna. Dla mnie to taka miła niezobowiązująca muzyka na lato. Zauważam podobieństwa do Dave Matthewsa... w każdym razie miło się słucha :)
OdpowiedzUsuńTak, słucha się ich bardzo przyjemnie :)
OdpowiedzUsuńZnam ich od grudnia 2009, kiedy zobaczyłem klip Winter Winds w jednej z angielskich tv. Jakieś 3miesiące pobrałem w końcu całą płytę kiedy już nie chciało mi się słuchać teledysków. Thistle & Weeds mnie oczarowało. 'Potężny' kawałek.
OdpowiedzUsuń